Სარეკლამო

ბუნებით გარშემორტყმული საძილე ადგილები ყოველთვის განსაკუთრებულად მოქმედებდა ჩემზე და ეს ჩემი ერთ-ერთი მოგზაურობის მიზანი გახდა.

ბავშვობიდან წარმოვიდგენდი, როგორი იქნებოდა მანქანების ხმაურისა და ქალაქის ნაცრისფერი ღამის შეცვლა ხეებით გარშემორტყმული ღამით, სადაც საუნდტრეკი ჭრიჭინების ჭიკჭიკი და ვარსკვლავებით მოჭედილი ცა ისმოდა, რომელიც ნათურების საბანს ჰგავდა.

მე უკვე მქონდა რამდენიმე ასეთი გამოცდილება და თითოეულმა მათგანმა განსხვავებული კვალი დატოვა ჩემზე.

Სარეკლამო

თუ თქვენც გრძნობთ ამ მოწოდებას, გამომყევით და მე წაგიყვანთ იდეებით, ისტორიებითა და რჩევებით სავსე მოგზაურობაში, რათა მაქსიმალურად გამოიყენოთ ბუნების მიერ შემოთავაზებული შესაძლებლობები დასვენების დროს.

პირველ რიგში, კარგია დაფიქრდეთ, რას ნიშნავს თქვენთვის „ბუნებაში ძილი“.

ჩემთვის ზოგჯერ ეს მხოლოდ კარავი და ძირითადი ნივთებია, თუმცა შემხვედრია ადამიანები, რომლებიც უპირატესობას ანიჭებენ სოფლურ ქოხს ან თუნდაც უფრო კომფორტულ საოჯახო სასტუმროს, მაგრამ მაინც სოფლის სურნელით სავსე ჰაერში.

სწორედ ამიტომ გადავწყვიტე, ამ ტექსტში რამდენიმე ვარიანტი გამომეკვლია - ყველასთვის მოიძებნება რაღაც.

მთავარია, იპოვო ის პატარა კუთხე, სადაც თავს სახლშივით იგრძნობ, მიუხედავად იმისა, რომ ასე შორს ხარ.

კემპინგი ღია ცის ქვეშ

პირველ რიგში, მოდით ვისაუბროთ კემპინგზე, რადგან ჩემთვის ეს ბუნებასთან დაკავშირების ყველაზე სუფთა გზაა.

ბრაზილიაში რამდენიმე ადგილას გავჩერებულვარ, მაგრამ ერთ-ერთი, რაც არასდროს მშორდება, არის სერა და კანასტრას ეროვნული პარკი, მინას-ჟერაისში.

იქ შეგიძლიათ კარავი გაშალოთ ჩანჩქერებთან ახლოს, რომლებიც სიზმრიდან გადმოვარდნილს ჰგავს.

მახსოვს ერთი კონკრეტული ღამე: წყლის ვარდნის ხმა ხეებში ქარში არეული, ცა იმდენად სუფთა იყო, რომ ვარსკვლავების დათვლაც შეიძლებოდა.

ძალიან თბილი საძილე ტომარა ავიღე, რადგან მთაში აუტანელი სიცივეა და ისე მეძინა, თითქოს გარესამყარო არ არსებობდეს.

პლუს, კემპინგს აქვს მარტივი ხიბლი, რომელიც ყოველთვის მხიბლავს.

ერთ-ერთი პირველი შემთხვევა მეგობრებთან ერთად ვიყავი და მხოლოდ აუცილებელი ნივთები წავიღეთ: კარავი, პორტატული ღუმელი, ფანრები და შაბათ-კვირისთვის საკმარისი საკვები.

მობილური ტელეფონის სიგნალი არ იყო და, რა შვება იყო ეს!

ღამით კოცონის გარშემო ვისხედით, ნაკვერჩხალზე კარტოფილს ვწვავდით და კოცონის ტკაცუნის დროს ცხოვრებაზე ვსაუბრობდით.

მათთვის, ვინც ახლა იწყებს, გირჩევთ უფრო სტრუქტურირებულ კემპინგებს, როგორიცაა იტუში, სან პაულოში მდებარე კემპინგი. მათ აქვთ სააბაზანოები, ცხელი შხაპი და დამატებითი დაცვა, რაც ყველაფერს აადვილებს, სანამ ყველაფერს არ შეეჩვევით.

მაგრამ ყველაფერი იდეალურად არ არის. გარკვეული პრობლემები შემექმნა, მაგალითად, თბოიზოლაციის გამოყენება დამავიწყდა და მთელი ღამე ზურგზე იატაკის სიცივეს ვგრძნობდი.

კიდევ ერთხელ, მოულოდნელმა წვიმამ ყველაფერი დაასველა და მწარე გამოცდილებით მივხვდი, თუ რამდენად მნიშვნელოვანია ამინდის პროგნოზის შემოწმება.

მიუხედავად ამისა, ეს „გაუთვალისწინებელი მოვლენები“ თავგადასავლის ნაწილია, არა? ეს არის ფასი, რომელსაც ვიხდით ჩვენი კომფორტის ზონის დატოვების და ასეთი რეალური რამის განცდისთვის.

კოტეჯები: რუსტიკული შეხება, რომელიც გულს ათბობს

მეორე მხრივ, თუ არ გიყვართ მიწაზე ძილი ან კოღოებთან გამკლავება, კოტეჯები შეიძლება იდეალური არჩევანი იყოს.

სერა და მანტიკეირაში ერთ-ერთ მათგანში ვყოფილვარ და ეს ერთ-ერთი ყველაზე მყუდრო ადგილი იყო, რაც კი ოდესმე განმიცდია.

ქოხი მთლიანად ხისგან იყო ნაგები, შეშის ღუმელით, რომელიც ჰაერს თბილად ინარჩუნებდა და სასიამოვნო კვამლის სურნელს ავრცელებდა.

ფანჯრიდან მწვანეში დაფარული მთების ზღვა დავინახე, ღამით კი სიჩუმე იმდენად ღრმა იყო, რომ თითქმის გულის ცემას გაიგონებდი.

კოტეჯებში ყველაზე მეტად სიმარტივისა და კომფორტის ეს ნაზავი მომწონს.

ერთხელ, ხანგრძლივი ლაშქრობის შემდეგ დაღლილი მივედი და ვერანდაზე ჰამაკი დამხვდა. მთელი შუადღე იქ გავატარე, ნელა ვქანაობდი, ხელში წიგნით და გვერდით ორთქლიანი ყავით.

ადგილები, როგორიცაა Campos do Jordão, სან პაულოში, ან სან ფრანცისკო ქსავიერი, ასევე იმავე რეგიონში, სავსეა მსგავსი ვარიანტებით.

მათ ხშირად აქვთ სახლის ატმოსფერო, ანტიკვარული ავეჯითა და სქელი საბნებით, რაც გაგრძნობინებთ, თითქოს დროში უკან დაბრუნდით.

თუ ირგვლივ მიმოიხედავთ, ისეთ საიტებს, როგორიცაა Airbnb ან Booking, აქვთ რამდენიმე საოცარი კოტეჯი, მაგრამ დეტალების გადახედვა ღირს.

ზოგიერთ მათგანს არ აქვს ელექტროენერგია ან ცხელი წყალი, რაც ზოგისთვის შეიძლება სასიამოვნო იყოს, ზოგისთვის კი პრობლემა.

მე, მაგალითად, დღის ბოლოს ცხელი აბაზანა მიყვარს, ამიტომ დაჯავშნამდე ყოველთვის ვადასტურებ ამას.

ეკო-ლოჟები: ბუნება კომფორტით

ახლა, თუ ბუნება გსურთ რბილი ლეიბისა და სასტუმროს შესაფერის საუზმის გარეშე, ეკო-ლოჯები შესანიშნავი ვარიანტია.

გსმენიათ ოდესმე ბონიტოს შესახებ, მატუ გროსუ-დუ-სულში? იქ სასტუმროები თითქოს ლანდშაფტს ერწყმის.

ერთხელ ისეთ ოთახში ვცხოვრობდი, რომლის ოთახიც კრისტალურად სუფთა მდინარეს გადაჰყურებდა, ისეთს, რომ გაღვიძებისთანავე მასში ჩახტომა მოგინდება.

დილით, მზე წყალზე ანარეკლილი ამოდიოდა და მე აივანზე ვიჯექი და უბრალოდ აღფრთოვანებული ვხდებოდი მისით, ხელში ჩაის ფინჯანით.

გარდა ამისა, რაც ამ სასტუმროებში მომწონს, არის გარემოზე ზრუნვა.

ერთ-ერთ მათგანში მეპატრონემ მაჩვენა, თუ როგორ იყენებენ წვიმის წყალს ხელახლა და მზის პანელებს ენერგიის მისაღებად.

იმის ცოდნამ, რომ ვერთობი და ვერ ვზიანდები ამ ადგილისთვის, დამატებითი სიმშვიდე მომცა. კიდევ ერთი საყვარელი ადგილია ჩაპადა დოს ვეადეიროსი, გოიასში.

იქაურ კოტეჯებს უნიკალური ენერგია აქვთ, სერადოს ხედები, რომლებიც თითქოს დაუსრულებელია. ზოგიერთი მათგანი ეზოში ექსკლუზიურ ბილიკებს ან ჩანჩქერებსაც კი გვთავაზობს, რაც ყველაფერს კიდევ უფრო განსაკუთრებულს ხდის.

სხვადასხვა გამოცდილება: ხეები და ბორბლები

რა მოხდება, თუ გეტყვით, რომ შეგიძლიათ მაღლა ან ბორბლებზე დაიძინოთ? ხის სახლები ჩემთვის საინტერესო ტენდენციაა.

მაგალითად, სანტა კატარინაში მინახავს წარმოუდგენელი შენობები, ხის ტოტებს შორის ჩამოკიდებული საწოლებითა და თოკის კიბეებით, რომლებზეც ასვლისასაც კი პეპლები გაფრენენ.

ერთხელ ერთ-ერთ მათგანში გავჩერდი და ძალიან ახლოს ჩიტების ხმით გაღვიძება და ფოთლებს შორის მზის ამოსვლის ყურება ჯადოსნური იყო.

საუზმის დროს ტოტებზე ციყვიც კი დადიოდა!

კიდევ ერთი იდეა, რომელიც ჩემს სიაშია, ავტოფურგონით მგზავრობაა.

ჯერ არ მიცდია, მაგრამ მეგობრები ამბობენ, რომ ეს ნამდვილი თავისუფლებაა. შეგიძლია იმოგზაურო, სადაც გინდა და გარეთ, ბუნებასთან ერთად დაიძინო.

ამისთვის იდეალურია სამხრეთით მდებარე სერა-დუ-რიო-დუ-რასტროს ან სანტა-კატარინას პლაჟები.

წარმოიდგინეთ: კარს აღებთ და ზღვას ან უზარმაზარ მთებს პირისპირ აღმოჩნდებით, წასვლის დრო კი არ გაქვთ. ეს თქვენი სახლის თან წაღების საშუალებაა, სანამ სამყაროს შეისწავლით.

რჩევები, თუ როგორ აიცილოთ თავიდან პრობლემები ბუნებაში დასაძინებლად

თუმცა, ბუნებაში ძილი გარკვეულ მომზადებას მოითხოვს. მწერების საწინააღმდეგო საშუალების გამოყენება დამავიწყდა და გაღვიძებისას ნაკბენებით სავსე რუკას დავემსგავსე.

ასე რომ, გაითვალისწინეთ: თან იქონიეთ მწერების საწინააღმდეგო საშუალება, მზისგან დამცავი კრემი, დღისთვის მსუბუქი ტანსაცმელი და საღამოსთვის თბილი ტანსაცმელი.

თუ კემპინგზე მიდიხართ, კარგი კარავი იყიდეთ და ამინდი შეამოწმეთ - წვიმა შეიძლება ქაოსში გადაიზარდოს, თუ მზად არ იქნებით.

და გთხოვთ, არაფერი დატოვოთ. ერთხელ ბილიკზე მიყრილი პლასტმასის ბოთლი დავინახე და გამიკვირდა, როგორ შეეძლო ვინმეს ასეთი რამ გაეკეთებინა ასეთი ლამაზი ადგილისთვის.

ამასობაში, ყურადღებით შეარჩიეთ დანიშნულების ადგილი. გსურთ სრული თავგადასავალი? ამაზონი ოცნებაა, მაგრამ დაგეგმვას მოითხოვს. უფრო მსუბუქ პარკს ანიჭებთ უპირატესობას? პარანაში სერა დუ მარის მსგავსი პარკები ადვილად მისადგომი და ლამაზია. საიდუმლო იმაშია, რომ საკუთარი ტემპით, აჩქარების გარეშე იმოგზაუროთ.

ბუნების შუაგულში დასაძინებელი ადგილები

და ბოლოს, მინდა გითხრათ, რატომ მიმაჩნია ეს ყველაფერი ასე გასაოცრად.

ბუნებაში ძილი მხოლოდ რუტინისგან თავის დაღწევა არ არის; ეს საკუთარი თავის პოვნის საშუალებაა.

ყოველდღიური ცხოვრების აჩქარებაში გვავიწყდება, როგორია ღრმად სუნთქვა, მიწის სურნელის შეგრძნება, სიჩუმის მოსმენა.

ღამეები ბალახზე წოლაში გავატარე, დაძინებასაც კი არ ვცდილობდი, უბრალოდ ცას ვუყურებდი და ცხოვრებაზე ვფიქრობდი. ეს მარტივია, მაგრამ შინაგანად გვცვლის.

ასე რომ, კარავში იქნება ეს, ქოხში თუ ავტოფურგონში, სცადეთ.

ბუნების შუაგულში საძილე ადგილები იქ არის და გელოდებათ.

ჩაალაგე ზურგჩანთა, დაურეკე საყვარელ ადამიანს – ან წადი მარტო – და გააგრძელე გზა.

ვინ იცის, იქნებ ბილიკზე გადავეყაროთ ერთმანეთს და კოცონის გარშემო ისტორიები გავცვალოთ? ბუნებას აქვს ძალა, გააერთიანოს ადამიანები და ცხოვრება უფრო მარტივი გახადოს. მოდიხარ?